Κυριακή
Κουραμπιέδες
Υλικά:
2 κιλά αλεύρι μαλακό
1 κιλό βούτυρο
300 γραμ. ζάχαρη άχνη
300 γραμ. αμυγδαλόψιχα
1 ποτηράκι κονιάκ
1 κουταλάκι σόδα
ανθόνερο
Ασπρίζουμε το βούτυρο, δουλεύοντας το μισή ώρα με το χέρι. Ρίχνουμε τη ζάχαρη, το κονιάκ, τα αμύγδαλα καβουρδισμένα και κοπανισμένα και, τέλος, το αλεύρι, εξακολουθώντας να δουλεύουμε μέχρι να γίνουν όλα ένα κατάλληλο μίγμα.
Το πλάθουμε στα γνωστά σχήματα των κουραμπιέδων, τους τοποθετούμε σε λαμαρίνα και τους ψήνουμε σε μέτριο φούρνο 20 λεπτά.
Μόλις βγουν απ' το φούρνο, τους ραντίζουμε με ανθόνερο και τους τυλίγουμε μια-δυό φορές σε άχνη ζάχαρη.
Βασιλόπιτα
Υλικά:
1 φλιτζάνι τσαγιού γάλα φρέσκο
2 κουταλάκια γλυκού μαγιά
4 αυγά
1 φλιτζάνι βούτυρο γάλακτος
1 ½ φλιτζάνι ζάχαρη
1 φακελάκι μαχλέπι κοπανισμένο
Ξύσμα ενός λεμονιού
1 κουταλάκι γλυκού κοφτό αλάτι
1 κιλό αλεύρι
Λίγα αμύγδαλα
Εκτέλεση:
1. Σε μια μεγάλη λεκάνη βάζουμε μισό φλιτζάνι γάλα χλιαρό και μέσα διαλύουμε τη μαγιά. Προσθέτουμε μισό φλιτζάνι αλεύρι, και το ανακατεύουμε για να γίνει μείγμα.
Το σκεπάζουμε με μια πετσέτα και τ΄ αφήνουμε σε ζεστό μέρος για να φουσκώσει
( 1 ώρα περίπου ).
2. ΄Οταν φουσκώσει, χτυπάμε στο μίξερ τη ζάχαρη με τους κροκούς.
Ρίχνουμε το υπόλοιπο γάλα, τ΄ ασπράδια μαρέγκα, το βούτυρο λιωμένο, το μαχλέπι, και το ξύσμα λεμονιού.
Ζυμώνουμε ρίχνοντας λίγο λίγο το αλεύρι, ώστε η ζύμη να μη γίνει πολύ σφιχτή.
Την πλάθουμε σε μπάλες και τη βάζουμε μέσα σε μια λεκάνη.
Τη σκεπάζουμε πάλι με πετσέτα και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος για 3 ώρες περίπου, ώστε να γίνει διπλάσια σε όγκο.
3. Ζυμώνουμε τη ζύμη για 5 λεπτά και την τοποθετούμε σε βουτυρωμένο λαδόχαρτο μέσα σε ταψί στρογγυλό μεγάλο ή σε δύο μικρά.
Τ΄ αφήνουμε σε χλιαρό μέρος 2 ώρες περίπου, σκεπασμένα ώστε να διπλασιαστούν σε όγκο.
4. Πριν τα βάλουμε στο φούρνο, χτυπάμε 1 κρόκο αυγού και 1 κουταλάκι νερό και τ΄ αλείφουμε ελαφρά με πινέλο.
Από πάνω με ασπρισμένα αμύγδαλα μπορούμε να σχηματίσουμε τη νέα χρονολογία.
Μελομακαρονα με Καρυδια
Υλικά
1. 2 φλ. Ελαιόλαδο
2. 1 φλ. Ζάχαρη
3. 1/2 φλ. Νερό
4. 1 κουτ. Μέλι
5. 1 φλ. Χυμός πορτοκαλιού
6. 1 κουτ. γλ. Σόδα
7. 1 κουτ. γλ. Μπέικιν Πάουντερ
8. 1 Ξύσμα πορτοκαλιού
9. 1 κουτ. σκόνη Κανελογαρίφαλα
10. 1 φλ. καφέ Κονιάκ
11. 3 -4 (όσο πάρει) Αλεύρι
12. Σιρόπι:
13. 1 φλ. Νερό
14. 1 φλ. Ζάχαρη
15. 1 φλ. Μέλι
16. 1 ξυλαράκι Κανέλα
17. 1 φλ. χοντροκοπανισμένα Καρύδια
Εκτέλεση:
Σε φαρδιά λεκανίτσα χτυπάτε το λάδι με τη ζάχαρη. Προσθέτετε το νερό, το μέλι, τη σόδα διαλυμένη στον χυμό, το μπέικιν, το ξύσμα, τα κανελογαρίφαλα και το κονιάκ. Ανακατεύετε και ρίχνετε το αλεύρι. Ζυμώνετε να γίνει ζύμη μαλακή.
Πλάθετε τη ζύμη σε μικρούς κυλίνδρους. Πιέζετε ελαφρά με πιρούνι σταυρωτά και τα βάζετε σε ελαφρά λαδωμένο μεγάλο ταψί ή λαμαρίνα. Ψήνετε στους 200 βαθμούς για 20 - 30 λεπτά. Βγάζετε και αφήνετε να κρυώσουν ελαφρά.
Στο μεταξύ, σε κατσαρόλα βράζετε το νερό, τη ζάχαρη, το μέλι και την κανέλα. Αφαιρείτε με σπάτουλα τον αφρό και πετάτε την κανέλα. Βουτάτε μέσα τα μελομακάρονα για 1 - 2 λεπτά (4 - 5 την κάθε φορά). Αραδιάζετε σε σειρές σε πιατέλα και πασπαλίζετε με τα καρύδια.
Τετάρτη
History of Ceviche, Seviche, or Cebiche
The new "in" food of the beginning of the 21st century is actually an old world dish from South America called Ceviche. It has been one of South America's best-kept secret for centuries, but Ceviche is becoming a popular appetizer and will be gaining popularity as the century progresses.
Ceviche's birthplace is disputed between Peru and Ecuador, and as both countries have an amazing variety of fish and shellfish, it could easily have come from the ancient Inca civilizations of Peru and Ecuador. Every Latin American country has given seviche/ceviche its own touch of individuality by adding its own particular garnishes. In Peru, it is served with slices of cold sweet potatoes or corn-on-the-cob. In Ecuador, it is accompanied by popcorn, nuts, or corn nuts. It is also served in a large crystal bowl with the guests helping themselves, either by spearing it with toothpicks or filling the pastry shells. In Mexico, seviche is accompanied by slices of raw onions and served on toasted tortillas.
It is considered Peru's national dish. Diana Nuñez de Smolij, who is Peruvian and now living in Ecuador, sent me the following information on the history of Ceviche:
There is a theory that pre-Hispanic peoples cooked fish with a fruit called "tumbo." The Inca's ate salted fish and a chicha-marinated fish dish. The Spanish contributed the Mediterranean custom of using lemons and onions.
There are other historians that believe that Ceviche's origin is Arabian, imported to Peru by Arabian immigrants and re-interpreted by the Peruvians of the coastal areas.
The other version is that some English-speaking people, who watched fishermen on the coast of Peru eating their fish directly from the sea with just lemons and salt, said "See the beach." Since this is a phrase that the locals could not repeat well, they instead pronounced it "Ceviche."
Ceviche, which is often spelled seviche or cebiche, depending on which part of South America it comes from, is seafood prepared in a centuries old method of cooking by contact with the acidic juice of citrus juice instead of heat. It can be eaten as a first course or main dish, depending on what is served with it. The preparation and consumption of ceviche is practically a religion in parts of Mexico, Central, and South America, and it seems as though there are as many varieties of ceviche as people who eat it.
Latin American flavors first found a place on Florida menus with South Florida's "New World Cuisine" in the late 1980's. This cuisine comes from the diverse cooking styles and tropical ingredients of the Caribbean, Latin America, Central, and South America. They became fascinated by the tempting flavors of exotic tropical fruits and vegetables. From this fascination, many versions of Ceviche were developed.
Diana Nuñez de Smolij, also sent me the following interesting information on Ceviche. Thank you Diana!
There is ceviche in some countries of Latin America, but the recipes change. There is ceviche in Chile, but you know, Chile made an occupation of the city of Lima for about 4 years, because of the war of 1879. Then they learned about Pisco (grape alcohol liquor) and of course Pisco Sour, and ceviche.
There is ceviche in Equator, where I live now, The most popular is the shrimp ceviche which includes ketchup and some lemon and oil (like a salad). The ceviche of fish has lemon, but the fish is previously lightly cooked in water. The Lobster ceviche includes "Golf Sauce" which is a mix of mayonnaise and ketchup. Personally I like it very much, the only problem for me was the fist time I asked for a ceviche here, because I was waiting something else. This unknown preparation took me by surprise.
The ceviche in Mexico has the onions and tomato cut in small squares.
In Peru, my favorite, the ceviche is always cooked in lemon. Just the shrimps ceviche demands a little cooking in water, but then it is finsihed by lemon. Our recipes has been being modified lately by sophisticated chefs, in some kind of contest, or competitive spirit, between the "cevicherias" (specialized in Ceviche restaurants). The traditional ingredients include fish or shellfishes, shrimp. Other ingredients include orange sweet potatoes, corn, salad leaves, thin cut onions (these ingregients are washed with water added to the top of the Ceviche at the last minute before serving.
Another Peruvian version uses an exquisite Peruvian hot pepper called "aji amarillo." The fish or shellfish is immersed into a blend of lemon, salt, aji amarillo peppers, ground pepper, and sometimes including sour orange juice and garlic (but garlic is better when spread with salt over the fish, 30 minutes before mixing with lemon).
As I said before, nowadays chefs have experimented by searching for their special version of the Ceviche that will distinguish their recipe from others. They have added other ingredients in the lemon blend, such as celery, drops of soy sauce, sugar or even milk (this last one added just before putting the blend over the fish or shellfish).
The most important ingredients of the Peruvian Ceviche is the Peruvian lemon (a cousin of the Key Lime), which is not so sour but strong, and the aji amarillo pepper, which is not only hot, but very tasty (be careful when using a small piece of a red, round vegetable called "rocoto pepper." It is sometimes put over the dish as a decoration when serving. Because you could take it to be a tomato and it is a very, very, very hot big red pepper.
Tiger milk is the juice that stays in the plate after eating the fish. Perfect after a "resaca", the way we call that miserable feeling we have after drinking too much the night before. It is not a misbehavior if you raise the plate with your hands and put it in your mouth to drink it. But you can also put it in a glass, alone or with some vodka or Pisco, if you like.
That is some of the things I know about this dish that has turned me on since I was a 6-year old kid and my mom took me to the market place. I remember I ate it with tears in my eyes, because of the hot "ajies" and rocotos". I hope these long explanations to be useful for you.
Royce Morris of New London, CT send me his comments on eating ceviche when he lived in Tijuana, Mexico from 1990 to 1995. Thank you Royce!
I didn't even realize that ceviche was a big hit outside of Latin communities, but it has always been a favorite of mine. My ex-wife and I used to frequent Las Playas (the beach) a lot and when we went a fisherman friend of mine would bring me fresh fish that he caught. One time, he was eating some stuff on a tostada. I'd never seen it before but was really interested in it because it smelled wonderful. He let me sample some & told me that it was "ceviche". Talk about love at first bite!
The way the fishermen made it was usually one of the following ways:
-
The first would be made at home with the day's catch of black sea bass, yellowfin tuna, swordfish, or any combination of these. The meat is flaked off and soaked in a strong potion of lime juice, chili powder, onions, garlic, cilantro, and a little sea salt. They threw this in the fridge, covered before bed, and tossed in some chopped tomatoes in the morning on their way to the boat. Then they'd have it for lunch or a quick snack with some hard fried tortillas.
-
The other way was (usually with fish just caught) was without refrigeration, leaving the covered mix in sunlight, like on the boat's upper outside deck to help the acidic action.
-
Another fisherman used to bury his wrapped ceviche mix just under the sand and, at lunch, would come back to shore to get his (he was a boat captain and owner).
I've had both and don't have a true preference. They were all very delicious! Thank you for hearing my tale!
Aristidis D
Restauranter-F @ B Consulting
Los Angeles CA USA
Σάββατο
Δευτέρα
Μπουγάτσα
ΥΛΙΚΑ
1/2 κιλό φύλλο κρούστας
βούτυρο φρέσκο για το άλειμμα
5 φλυτζάνια γάλα εβαπορέ
1 φλιτζάνι σιμιγδάλι ψιλό
1 φλιτζάνι ζάχαρη
4 αυγά
2 κουταλιές βούτυρο φρέσκο
άχνη ζάχαρη και κανέλα
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Στο μπολ του μίξερ χτυπάμε πολύ καλά τα αυγά με την ζάχαρη .
Ζεσταίνουμε το γάλα σε μία κατσαρόλα και ρίχνουμε μέσα το
σιμιγδάλι ενώ ανακατεύουμε πολύ καλά . Στην συνέχεια
ρίχνουμετο μείγμα των αυγών και
ανακατεύουμε πολύ καλά με το σύρμα για να μην σβολιάσει η
κρέμα και την βράζουμε μέχρι να πήξει
σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας συνέχεια.
Αποσύρουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και ρίχνουμε
2 κουταλιές βούτυρο.
Τέλος παίρνουμε 1 φύλλο βουτυρώνουμε το μισό και γυρνάμε
το άλλο μισό πάνω στο βουτυρωμένο. Βάζουμε μια γερή κουταλιά
της σούπας στο κέντρο την στρώνουμε ελαφρά και κλείνουμε
σαν φάκελο.
Αφού τα φτιάξουμε όλα τα βουτυρώνουμε από πάνω και ψήνουμε
στους 200 βαθμούς αερόθερμο.
Αν δεν θέλετε να τα ψήσετε όλα τότε μπορείτε να τα βάλετε στην κατάψυξη για μία άλλη φορά.
Καρυδόπαστα δίχρωμη
|
Παρασκευή
Greek Tirokafteri (Spicy Cheese Dip)
This is a traditional spicy cheese dish, which can be served as a meze with ouzo or beer, or as a dip. It is quick and easy to make.
Ingredients
2 ounces green chili peppers (the variety which is about 20cm long)
½ kg feta cheese
¼ kg ricotta cheese (Greek anthotiro is better, if you can get it)
3 teaspoonfuls lemon juice
100ml extra virgin olive oil
Preparation
Wash the peppers, remove the stalk and the seeds and cut them in two.
Boil them for a quarter of an hour until the skin separates from the body and then remove the skin (use gloves to do that otherwise you will suffer an unpleasant hot feeling in your hands).
Put them with the rest of the ingredients in a liquidizer and mix them well.
Place it in a bowl and serve with grilled or fried vegetables or as a dip.
Eat and Enjoy!
Porsche 911 Sport Classic: Αυστηρά για λίγους
- Το site της Porsche
- Το ελληνικό site της Porsche
- Περισσότερες πληροφορίες για την 911 Sport Classic από το Netcarshow.com
Με τη δημιουργία αυτού του μοναδικού μοντέλου, η Porsche επαναφέρει την παράδοση των μοντέλων που παράγονται σε πολύ μικρό αριθμό, και έτσι απευθύνονται σε περιορισμένο αριθμό πελατών. Η 911 Sport Classic παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου 2009 της Φραγκφούρτης, ενώ η παραγωγή της θα περιοριστεί μόλις στα 250 αυτοκίνητα.
Η εξέλιξη αυτής της πολύ ειδικής 911 από το Porsche Exclusive διήρκεσε τρία χρόνια, με πολύ προσοχή στη λεπτομέρεια και με ιδιαίτερη φροντίδα για την απαιτητική ομάδα των γνήσιων φαν του αυτοκινήτου. Το Porsche Exclusive είναι το εξειδικευμένο τμήμα της Porsche για τις πλέον ξεχωριστές και προσαρμοσμένες εκδόσεις των μοντέλων της Porsche που ξεπερνούν ακόμα και τις υψηλότερες προδιαγραφές των κανονικών μοντέλων παραγωγής της εταιρείας.
Η νέα οροφή με διπλό θόλο αναδεικνύει το μοναδικό χαρακτήρα αυτής της πολύ ξεχωριστής 911 με την πρώτη ματιά. Ένα ακόμα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτού του σπορ αυτοκινήτου που βασίζεται στην πισωκίνητη Carrera S είναι το κατά
44 χλστ. φαρδύτερο πίσω μέρος και το μεγαλύτερο μετατρόχιο στον πίσω άξονα. Η εντυπωσιακή μπροστινή ποδιά σχεδιασμού SportDesign με το μοναδικό της σπόιλερ, αλλά και η πίσω αεροτομή που είναι προσαρμοσμένη σταθερά στη θέση της όπως η θρυλική "φτερούγα" της Carrera RS 2.7 του 1973, ολοκληρώνουν την απολύτως χαρακτηριστική εμφάνιση της 911 Sport Classic.
Για την ισχύ του αυτοκινήτου υπεύθυνος είναι ο κινητήρας 3,8 λίτρων της εταιρείας, με σύστημα άμεσου ψεκασμού καυσίμου (DFI). Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ιπποδύναμή του έχει αυξηθεί κατά 23 ίππους και φτάνει πλέον τους 408, για ακόμα πιο εξαιρετικές επιδόσεις. Αυτό έχει επιτευχθεί και με τη χρήση μιας νέας πολλαπλής εισαγωγής με αντήχηση, η οποία διαθέτει έξι πτερύγια που ελέγχονται με υποπίεση.
Η 911 Sport Classic διατίθεται αποκλειστικά με εξατάχυτο μηχανικό κιβώτιο.
Τα κεραμικά φρένα PCCB όπου αντανακλάται ιδανικά ο σπορ χαρακτήρας αυτής της μοναδικής 911, η σπορ ανάρτηση PASM που χαμηλώνει ολόκληρο το αυτοκίνητο κατά 20 χλστ., καθώς και το μηχανικό πίσω διαφορικό και οι - ειδικοί για το συγκεκριμένο μοντέλο - τροχοί 19 ιντσών με τις μαύρες αστεροειδείς ακτίνες, ταιριάζουν απόλυτα στον χαρακτήρα αυτού του τόσο ξεχωριστού αυτοκινήτου.
Το πολύ ιδιαίτερο και άκρως σοφιστικέ εσωτερικό της 911 Sport Classic αναδεικνύει έντονα μία από τις βασικές προτεραιότητες του Porsche Exclusive και ξεχωρίζει με τα νέα του υλικά, τα οποία δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ στο παρελθόν από την Porsche. Ένα παράδειγμα είναι η δερμάτινη ύφανση με μαλακές λωρίδες δέρματος και νήμα που χρησιμοποιείται στα κεντρικά τμήματα των νέων προσαρμοζόμενων σπορ καθισμάτων, τα οποία συμπληρώνονται με τα διακοσμητικά στοιχεία ανοικτού γκρι χρώματος που υπάρχουν και στις επενδύσεις των πορτών.
Στο ταμπλό, όπου υπάρχει μια μεγάλη σειρά από διακοσμητικά και πρόσθετα τμήματα, χρησιμοποιείται επένδυση από φυσικό δέρμα Espresso Nature, η οποία δημιουργεί μια διακριτή αντίθεση με το εντελώς ξεχωριστό χρώμα Sport Classic Grey του αμαξώματος.
Οι πωλήσεις της Porsche 911 Sport Classic θα ξεκινήσουν τον Ιανουάριο του 2010.
Σολωμός με πορτοκάλι και φακές σαλάτα
Η καθημερινότητα του φθινοπώρου αυξάνει τις απαιτήσεις, μειώνει το διαθέσιμο χρόνο, εξαντλώντας και τα τελευταία αποθέματα ευρωστίας, που καταφέραμε να συσσωρεύσουμε στις διακοπές. Ακολουθεί ένα σούπερ δυναμωτικό μενού για να σας στηρίξει, το οποίο απαιτεί μικρό χρόνο παρασκευής, ώστε να μην επιβαρύνετε το πρόγραμμα σας, ενώ ταυτόχρονα είναι γευστικό και πρωτότυπο.
Αποτελείται από σολωμό με πορτοκάλι, κρύο πιάτο με φακές και πράσινη σαλάτα.
Υλικά για τέσσερα άτομα:
4 φρέσκα φιλέτα σολωμού
Ελαιόλαδο
Αλάτι
Πιπέρι χοντρό
Χυμό πορτοκάλι
250 γρ. φακές (ή μαυρομάτικα φασόλια)
1 κρεμμύδι
1 μεγάλη πατάτα βρασμένη
3 πιπεριές (πράσινη, κίτρινη κόκκινη)
Μαιντανό
Ελαιόλαδο
Ξύδι (κατά προτίμηση κινέζικο για σαλάτες ή λευκό)
Αλάτι –Πιπέρι
Ρόκα
Μαρούλι σαλάτα
Αντίδι
Κρεμμύδι φρέσκο
Ελαιόλαδο
Αλάτι- Πιπέρι
Παρασκευή:
Πλένουμε τα φιλέτα σολωμού, τα σκουπίζουμε με απορροφητικό χαρτί, τα αλατίζουμε, τα λαδώνουμε ελαφρά και τα βάζουμε σε πυρίμαχο ρηχό σκεύος. Περιχύνουμε με φρέσκο χυμό πορτοκαλιού (αν θέλουμε αναμειγνύουμε το χυμό με λίγο συσκευασμένο χυμό, ώστε να μετριαστεί η οξύτητα του εσπεριδοειδούς) έως ότου να σκεπαστούν και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 20 λεπτά περίπου. Όταν είναι έτοιμα να σερβιριστούν, προσθέτουμε φρεσκοτριμένο πιπέρι.
Όση ώρα ψήνονται τα φιλέτα, ετοιμάζουμε τις φακές, τις οποίες βράζουμε με ένα ολόκληρο κρεμμύδι σε χαμηλή φωτιά για μισή ώρα περίπου. Τις σουρώνουμε και τις αφήνουμε να κρυώσουν. Είναι προτιμότερο, οι φακές (ή τα μαυρομάτικα φασόλια) να είναι βρασμένα από την προηγούμενη έτσι ώστε να κερδίσουμε χρόνο. Τοποθετούμε τις φακές σε ένα μπωλ και προσθέτουμε, τη βρασμένη πατάτα και τις πιπεριές κομένες σε καρεδάκια, αλλά και το κρεμμύδι και το μαιντανό ψιλοκομένο. Αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε λάδι και ξύδι κατά βούληση. Ανακατεύουμε και βάζουμε το μπωλ στο ψυγείο για λίγο ώστε να «δέσει» το πιάτο.
Πλένουμε τα φυλλώδη λαχανικά, τα στραγγίζουμε καλά. Κόβουμε το μαρούλι σαλάτα με το χέρι, τα αντίδια και τη ρόκα με μαχαίρι, ψιλοκόβουμε το φρέσκο κρεμμύδι και φτιάχνουμε ένα ελαφρύ dressing vinaigrette με λάδι, ξύδι, αλάτι πιπέρι και περιχύνουμε τη σαλάτα.
Για ένα πιο εντυπωσιακό σερβίρισμα, τοποθετείτε τα φιλέτα σολωμού με τη σάλτσα τους σ’ένα πιάτο και σε ένα μικρό τσέρκι (πλαίσιο ή ψηλό κουπ πατ ή έστω ένα μπωλ παγωτού) τοποθετείεται ποσότητα από το κρύο πιάτο οσπρίων, ανάμεσα ποσότητα από τη φυλλώδη σαλάτα και ξανά ποσότητα από το πιάτο οσπρίων. Το αναποδογυρίζεται στο πιάτο και συνοδεύεται το φιλέτο σολωμού.
(*) Ο κ. Κούτρας είναι μάγειρας στο ξενοδοχείο Divani Caravel
Σάββατο
Όρος Κίσσαβος (Όσσα )
Ο Κίσσαβος είναι ένα βουνό με δυο όψεις: Την άγονη και βραχώδη βορειοδυτική πλευρά από όπου γίνεται η κλασσική ανάβαση στην κορυφή (υψ. 1978 μ.) με εκκίνηση από το χωριό Σπηλιά (υψόμετρο 800 μ.). Αντίθετα, η νότια και η ανατολική πλευρά του είναι κατάφυτη από δάση. Μικτή βλάστηση, θαμνώδης κοντά στο επίπεδο της θάλασσας, με πλατάνια και υδρόφιλα δέντρα στα ρέματα, δίνει τη θέση της σε δάση οξιάς και ελάτης ψηλότερα. Στη νότια πλευρά αφθονούν οι καστανιές.
River trekking, Flying Fox & Τοξοβολία
Γνωρίστε το ορεινό χωριό Μελιβοία στις Νότιο-Ανατολικές πλαγιές του Κισσάβου, που έχει σύμβολο τον Φιλοκτήτη, μυθικό βασιλιά και ήρωα του Τρωικού πολέμου. Οι συνοδοί μας θα σας οδηγήσουν για River Trekking στο πανέμορφο μονοπάτι στην «Τσουβάλα» που ξεκινά κάτω από το χωριό. Παραμυθένια διαδρομή κατά μήκος ρυακιού, με ξύλινα γεφύρια, καταρράκτες και κατάλληλα διαμορφωμένα σημεία στάσης/ ανάπαυσης. Στο τέλος τις διαδρομής, μετά από 2.30 ώρες περίπου, θα περάσουμε εναέρια το ρέμα με flying fox, θα επιδοθούμε στο άθλημα της τοξοβολίας, δίπλα από το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, και θα απολαύσουμε το πικνίκ (πλήρες γεύμα) που οι άνθρωποι της Trekking θα έχουν ετοιμάσει για εμάς.
- Διάρκεια διαδρομής: 2ώρες και 30λεπτά
- Διάρκεια προγράμματος: 3-4 ώρες
- Κατώτατο όριο ηλικίας: 10 ετών
- Περίοδος υλοποίησης: όλο το έτος
Ζωή Σαραφείδου 6981 442158
Sunset Restaurant Hydra : 2ο καλύτερο εστιατόριο του κόσμου
Η σειρά κατάταξης είναι η εξής:
1. Skyline Restaurant, Queenstown, New Zealand 2. Sunset Restaurant, Hydra Island, Greece 3. Piz Gloria, Switzerland ..... 4. The View, New York City 5. Top of the World Restaurant, Las Vegas 6. The View Bar, Sao Paolo, Brazil 7. Le Jules Verne, Paris, France 8. Michel's, Hawaii
9. Harbour View, Portree, Scotland 10. Aqua Restaurant, Hong Kong
Τετάρτη
Εσβησε ο γόης εφοπλιστής
Οι δείκτες του ρολογιού σημάδευαν τις 3.00 χθες τα ξημερώματα όταν μέσα σε έναν από τους θαλάμους πολύ γνωστού θεραπευτηρίου της πρωτεύουσας επικράτησε νεκρική σιγή. «Ο Γιάννης μας έφυγε» ήταν η μοναδική φράση που κατόρθωσε να ψελλίσει ένας από τους παρευρισκόμενους στο δωμάτιο του νοσοκομείου προτού ξεσπάσει σε λυγμούς. Μέσα σε λίγη ώρα η είδηση του θανάτου του 37χρονου εφοπλιστή Γιάννη Μπρεκουλάκη προκάλεσε οδύνη στους συγγενείς του πάντα χαμογελαστού εφοπλιστή, βάφοντας «μαύρη» τη ζεστή αυγουστιάτικη νύχτα.
Σοκαρισμένοι από το άκουσμα του θανάτου και οι δεκάδες φίλοι του νεαρού γόη με τα χρυσοκάστανα μάτια δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν ότι ο «Μπρέκο», όπως χαϊδευτικά τον αποκαλούσαν, δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά τους για να τους χαρίσει λίγη από τη λάμψη του και τη θετική του ενέργεια.
Αλλωστε, αν και οι περισσότεροι γνώριζαν την κρισιμότητα της κατάστασης της υγείας του, όλοι τους ευελπιστούσαν αλλά και προσεύχονταν ο Γιάννης Μπρεκουλάκης να καταφέρει να βγει νικητής από τη μάχη με τη σκληρή αρρώστια που εδώ και αρκετούς μήνες του κατασπάραζε τα σωθικά. Και φυσικά περίμεναν πώς και πώς να τον δουν και πάλι πάνω στο αγαπημένο μαύρο φουσκωτό σκάφος του με το οποίο συνήθιζε να σκίζει τα νερά του Αιγαίου και να αποδρά μέχρι τον «επίγειο παράδεισό του», όπως χαρακτήριζε το νησί της Πάτμου.
Οι πόνοι
Ηταν Χριστούγεννα του 2008 όταν κάποιοι πόνοι στην περιοχή της κοιλιάς άρχισαν να απασχολούν τον «Μπρέκο». Στην αρχή ο 37χρονος άνδρας δεν έδωσε σημασία και δεν ανέφερε τίποτα στους στενούς συγγενείς και φίλους τους. Ο καιρός όμως περνούσε και συνεχίζονταν οι πόνοι, οι οποίοι συνοδεύονταν από έντονη αδιαθεσία. Ετσι λοιπόν, ο Γιάννης Μπρεκουλάκης αποφάσισε να εισαχθεί σε νοσοκομείο της πρωτεύουσας για να κάνει τιις απαραίτητες εξετάσεις. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων βγήκαν καθαρά, δίνοντας στον νεαρό γόη πίσω το χαμένο του χαμόγελο.
«Δεν έχεις τίποτα, είσαι ταύρος», του έλεγαν τα λίγα δικά του πρόσωπα στα οποία είχε εκμυστηρευτεί τις ανησυχίες του. Ωστόσο, οι έντονες ενοχλήσεις δεν έλεγαν να εγκαταλείψουν τον καλοβαλμένο εφοπλιστή. Αποφάσισε, λοιπόν, να πάει σε γνωστό θεραπευτήριο του εξωτερικού προκειμένου να υποβληθεί σε νέες εξετάσεις, οι οποίες διέγνωσαν ότι είχε έναν όγκο στο περιτόναιο!
Η αντίδραση των γιατρών ήταν άμεση. Ο Γιάννης Μπρεκουλάκης εισήχθη στο χειρουργείο και υπεβλήθη σε επέμβαση αφαίρεσης του όγκου. Ηταν λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα του 2009 όταν οι γιατροί στο εξωτερικό έδωσαν το OK για την επιστροφή του στη χώρα μας.
Ετσι, ο «Μπρέκο» επέστρεψε κοντά στον αγαπημένο του πατέρα Λεωνίδα (πρώην πρόεδρο της Ενωσης Εφοπλιστών), την αδερφή του Χαρούλα αλλά και τους αγαπημένους του φίλους που έσπευσαν να τον υποδεχτούν. Αν και ήταν εμφανώς καταβεβλημένος, σε όλους όσοι βρέθηκαν πλάι του δεν έκρυβε την αισιοδοξία του ότι θα κέρδιζε τη δύσκολη μάχη που έδινε. Τα πράγματα όμως (δυστυχώς) δεν εξελίχθηκαν έτσι. Ενώ ο λαμπερός εφοπλιστής συνέχιζε τη θεραπεία του, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα να κριθεί σκόπιμο να μεταφερθεί εσπευσμένα στο γνωστό θεραπευτήριο της πρωτεύουσας όπου και εξέπνευσε χθες τα ξημερώματα.
Λίγοι και καλοί στο πλευρό του μέχρι τέλους
Καθ' όλο το διάστημα της παραμονής του στο κρεβάτι του πόνου ο Γιάννης Μπρεκουλάκης δεν ήθελε να έχει παρά μόνο λίγους και καλούς ανθρώπους στο πλευρό του. Αν και γνώριζε ότι δεκάδες φίλοι του που τον λάτρευαν ήθελαν να τον επισκεφθούν, να του προσφέρουν στήριξη και να του δώσουν κουράγιο, εκείνος προτιμούσε τη «μοναξιά». Από εκείνους που μπαινόβγαιναν τακτικά στο θάλαμό του ήταν, φυσικά, ο πατέρας του και η αδελφή του, αλλά και η επιστήθια φίλη του Χρυσή Βαρδινογιάννη.
Απαντες, όπως είναι φυσικό, βυθίστηκαν στο πένθος με το άκουσμα της θλιβερής είδησης. Το ίδιο συνέβη και στους κατοίκους της Πάτμου, του νησιού που λάτρευε ο Γιάννης Μπρεκουλάκης καθώς αποτελούσε τόπο καταγωγής της πολυαγαπημένης του μητέρας Ματίνας, η οποία έφυγε από τη ζωή πριν από τέσσερα χρόνια. Στην Πάτμο αποφάσισε η οικογένειά του να πραγματοποιηθεί η κηδεία του (αύριο), μιας και ήταν και μία από τις τελευταίες του επιθυμίες.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΣΟΥΛΟΣ
Το «αστέρι της ναυτιλίας» που λάτρευε την καλή ζωή
Εφυγε το γελαστό παιδί με το καθαρό βλέμμα. Συγκλόνισε τους εφοπλιστικούς κύκλους -και το αγαπημένο του νησί, την Πάτμο- η είδηση για το χαμό του Γιάννη Μπρεκουλάκη, του «γόη», του «Μπρέκο» (το δεύτερο χαρακτηρισμό τού τον απέδιδαν οι δικοί του άνθρωποι). Ο καστανός bon vivant εφοπλιστής, που μεγάλωσε με την αλμύρα της θάλασσας, άφησε την τελευταία του πνοή βυθίζοντας στη θλίψη πολλούς, που όμως δεν πρόκειται ποτέ να βγουν να το πουν. Ο «Μπρέκο» ήταν το «καλό παιδί της ναυτιλίας». Σεβόταν τους πάντες, από τον πλέον ταπεινό μέχρι τους πρίγκιπες. Ετσι ήταν μαθημένος. Ετσι είχε γαλουχηθεί από την οικογένειά του. «Ενα σπάνιο πλάσμα», «άγγελο» τον αποκαλούν πρόσωπα που τον έζησαν από πολύ κοντά. Οταν έβγαινε, μετέδιδε το κέφι του παντού.
Ωστόσο, το Γολγοθά που ανέβαινε από τα Χριστούγεννα μέχρι τώρα, που έφυγε από τη ζωή, τον πέρασε βουβά. Ελάχιστοι γνώριζαν την κατάστασή του. Εξαιρετικά χαμηλών τόνων, ποτέ δεν είχε δώσει το παραμικρό δικαίωμα για σχόλια. Παλιότερα σύχναζε στα μοδάτα στέκια της πόλης (έδινε πού και πού το παρών και σε πιο κοσμικά events) και με το στιλ και το κομψό attitude του μαγνήτιζε τις γυναίκες. Γαλαντόμος, ευγενής, με ήρεμη φωνή που έδειχνε αυτοπεποίθηση, αποτελούσε το καλύτερο κάδρο για τους φωτογράφους που τον πολιορκούσαν. Δεν τους χάλαγε ποτέ το χατίρι. Ηξερε πως έκαναν απλά τη δουλειά τους. Πανύψηλος, με εκφραστικά μάτια και αστραφτερό χαμόγελο, κατά καιρούς γινόταν μήλον της Εριδος για πολλές γνωστές Αθηναίες που ήθελαν να τον κατακτήσουν. «Ανοιχτό βιβλίο ήταν ο Γιάννης, δεν κρυβόταν», λέει δικός του άνθρωπος που τον έζησε από πολύ κοντά αυτούς τους μήνες που έδινε την πιο σκληρή μάχη της ζωής του. «Ομως, δεν ήθελε να επιβαρύνει με την αρρώστια του τρίτους», συμπληρώνει.
Συντετριμμένη είναι η Χρυσή Βαρδινογιάννη, καλή φίλη του εκλιπόντος. Ο Γιάννης είχε αρκετούς φίλους -άλλωστε ήταν πολύ συμπαθής- όμως λίγοι γνώριζαν για την κατάσταση της υγείας του. Ανάμεσα στους φίλους του ήταν και η Αννα Βίσση. Παλιότερα (συγκεκριμένα το 2005) πήγαινε και στη fun πιτσαρία της τραγουδίστριας στο Κολωνάκι. Τον αποκαλούσαν «αστέρι της ναυτιλίας» κι εκείνος το χαιρόταν. Αλλωστε, ήταν γιος του πρώην προέδρου της Ενωσης Εφοπλιστών Λεωνίδα Μπρεκουλάκη. Ο θάνατος της μητέρας του Ματίνας (έφυγε πριν από περίπου τέσσερα χρόνια) τον είχε συγκλονίσει. «Από τότε άρχισε να πέφτει ψυχολογικά», μας λέει ο ίδιος άνθρωπος.
Σπουδασμένος στην Αγγλία, λάτρευε την καλή ζωή. Εκτός από τα σκάφη, του άρεσαν τα γρήγορα -και φυσικά πανάκριβα και πολυτελή- αυτοκίνητα τύπου Aston Martin (είχε μοντέλο της εν λόγω αυτοκινητοβιομηχανίας το 2005). Τα τελευταία δύο χρόνια απείχε συστηματικά από τα κοσμικά. Παλιότερα τον βλέπαμε να κλαμπάρει, να διασκεδάζει στα μπουζούκια - πάντα χωρίς να προκαλεί, αυτό ήταν νόμος στην περίπτωσή του. Τα αμάξια με τα οποία κυκλοφορούσε γίνονταν πόλος έλξης για τους paparazzi που ήθελαν να τα απαθανατίζουν.
Οσο για τους αγαπημένους του ταξιδιωτικούς προορισμούς -εκτός από famous θέρετρα του εξωτερικού- ήταν οι Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα. Η Μύκονος και φυσικά η Πάτμος, όπου περνούσε μέρος των διακοπών του κάθε καλοκαίρι και δη από μικρό παιδί. Αυτές τις ώρες τόσο ο πατέρας του όσο και η αδελφή του, Χαρούλα είναι απαρηγόρητοι. Η είδηση για το χαμό του «Μπρέκο» σκόρπισε τη θλίψη στην Πάτμο (τόπο καταγωγής της μητέρας του). Εκεί τα τελευταία χρόνια ο «Μπρέκο» είχε αναπτύξει και επιχειρηματική δραστηριότητα χτίζοντας και αξιοποιώντας ακίνητα, δημιουργώντας και το δικό του σπίτι, ένα λευκό όνειρο πάνω στη θάλασσα.
ΝΤΟΝΑΤΕΛΛΑ ΑΔΑΜΟΥ
Πέμπτη
Το καμαρι του Νομου Λαρισας
Το όνομά του «Κρίνανθος»… «Άνθισε» στη γραφική Σκήτη, στα
μέσα της άνοιξης, θέλοντας να δώσει ένα διαφορετικό στίγμα στην
περιοχή και στους επισκέπτες της, δημιουργώντας ένα περιβάλλον
ιδιαίτερα εκλεπτυσμένο για όσους ανεβαίνουν στο όμορφο χωριό
ή καταφεύγουν στη γύρω περιοχή για ν’ απολαύσουν φαγητό ή
ποτό.
Δημιουργός του ο Γιάννης Μπρεκουλάκης, γνωστός μας από το
“Blackpitt”, που σαφώς αποτελεί εδώ και χρόνια μια άλλη νότα δια-
σκέδασης στην παραλία του Αγιοκάμπου.
Τώρα, ο Γιάννης Μπρεκουλάκης «ανέβηκε» ψηλότερα. Στη Σκήτη,
μ’ ένα φιλόδοξο όνειρο: Να δημιουργήσει 16 πολυτελείς σουίτες κι
ένα εστιατόριο υψηλών προδιαγραφών.
Το δεύτερο σκέλος του ονείρου του πραγματοποιήθηκε. Ο «Κρί-
νανθος» ένα δίπατο πέτρινο οίκημα είναι εκεί, στην καρδιά της Σκή-
της, με το δικό του χώρο στάθμευσης, με δυο όμορφες σάλες και με
μπαλκόνια που κοιτάζουν πέρα τη θάλασσα…
Η κουζίνα του «Κρίνανθου» βασίζεται στην ελληνική μεσογειακή
κουζίνα με έντονες, όμως, gourmet πινελιές. Το ίδιο και ο εσωτερι-
κός χώρος, όπου έγινε προσπάθεια να συνδυαστεί η πέτρα και το
ξύλο με έπιπλα ιδιαίτερης αισθητικής άποψης, αναπαυτικούς κανα-
πέδες και γωνιές απόλυτης χαλάρωσης. Η εικόνα του εσωτερικού
χώρου δεν θυμίζει με τίποτα εστιατόριο ή ταβέρνα χωριού, αλλά σα-
λόνι ευρωπαϊκού σαλέ. Μια εντελώς διαφορετική εικόνα απ’ αυτές
που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε όχι μόνο στην περιοχή μας, αλλά
σε όλη την Ελλάδα. Θα μπορούσε να πει κάποιος με βεβαιότητα ότι
ο «Κρίνανθος» αποτελεί μια ιδιαίτερη μοναδικότητα που έχει όλα τα
χαρακτηριστικά του κοσμήματος.
Για επικοινωνία: 24940 56501.
Καλαμάρια γεμιστά
Υλικά:
4 καλαμάρια
2 κρεμμύδια
½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
2 σκελίδες σκόρδο
½ φλιτζάνι λευκό κρασί
1 μέτρια ντομάτα
1 πιπεριά μακρόστενη
200 γρ. φέτα
2 κουταλιές κουκουνάρι
μαϊντανός
δυόσμος
αλατοπίπερο
Εκτέλεση:
Κόβουμε τα πλοκάμια από τα καλαμάρια, τα πλένουμε και τα καθαρίζουμε. Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο και τα πλοκάμια και τα σοτάρουμε στο ελαιόλαδο. Σβήνουμε με το κρασί και προσθέτουμε την ντομάτα και την πιπεριά ψιλοκομμένα. Προαιρετικά μπορείτε να προσθέσετε λίγη καυτερή πιπεριά. Αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε να βράσει. Όταν το μίγμα έχει πιει σχεδόν τα υγρά του, το αφήνουμε να κρυώσει λίγο και προσθέτουμε το κουκουνάρι, το μαϊντανό και τη φέτα τριμμένη. Αν δεν σας αρέσει η φέτα, κόψτε 4 λεπτά μπαστουνάκια γκούντα ή άλλο μαλακό κίτρινο τυρί και βάλτε από ένα μέσα σε κάθε καλάμάρι. Γεμίζουμε τα καλαμάρια με το μίγμα και τα ψήνουμε περίπου μια ώρα στους 170-180 βαθμούς σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο.
* Προσοχή: Τα καλαμάρια μαζεύουν πολύ στο ψήσιμο, οπότε αν δεν είναι μεγάλα, θα χρειαστούν 2 για κάθε άτομο. Αν περισσέψει γέμιση, βράστε την μαζί με λίγο ρύζι. Θα χρειαστεί για το σερβίρισμα.
Μυδοπίλαφο
Υλικά:
500 γρ. μύδια
1 ποτήρι ρύζι
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια
ελαιόλαδο
αλατοπίπερο
δυόσμος (προαιρετικά)
Εκτέλεση:
Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια (ολόκληρα) και τα σωτάρουμε σε λίγο λάδι. Προσθέτουμε το ρύζι να σωταριστεί κι αυτό λίγο, έπειτα προσθέτουμε 3 ποτήρια νερό κι αλατοπιπερώνουμε. Τα μύδια τα ρίχνουμε 10 λεπτά πριν γίνει το ρύζι και αφήνουμε να βράσουν μέχρι να εξατμιστεί το νερό. Αν θέλετε, μπορείτε να προσθέστε δυόσμο στο σερβίρισμα .
Μπάμιες με κοτόπουλο
ΥΛΙΚΑ
1 κοτόπουλο 1.200 γραμμαρίων, σε μερίδες
ή 4-6 κομμάτια μπούτι ή φιλέτο
1/2 κιλό μπάμιες
1/2 ποτήρι λάδι
1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε μικρά κυβάκια
2 σκελίδες σκόρδο
χυμό ενός λεμονιού
1 μικρή κόκκινη ντομάτα σε κύβους χωρίς τη φλούδα της
2 κ.σ. πελτέ ντομάτας
μια χούφτα μαϊντανό ψιλοκομμένο
αλάτι, πιπέρι
400 ml νερό ζεστό
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε ρηχή πλατιά κατσαρόλα σωτάρουμε ελαφρά τα κομμάτια του κοτόπουλου.
Αφαιρούμε τα κομμάτια κοτόπουλου, αφού ροδίσουν και προσθέτουμε το κρεμμύδι και τις μπάμιες να τσιγαριστούν πολύ ελαφρά.
Προσθέτουμε τους κύβους ντομάτας, σωτάρουμε.
(δείτε λεπτομέρειες για τις μπάμιες στη συνταγή μπάμιες γιαγνί)
Προσθέτουμε ανάμεσα στις μπάμιες το κοτόπουλο, προσθέτουμε τον πελτέ διαλυμμένο στο νερό, αλάτι (2 κοφτά κ.γ. περίπου), πιπέρι, το μαϊντανό και σιγοβράζουμε για 20-30πτά περίπου, ανάλογα με την θερμοκρασία που θα επιλέξουμε, για να μαγειρέψουμε.
Όσο χαμηλότερη θερμοκρασία τόσο περισσότερο χρόνο θέλει, αλλά και πιο νόστιμο γίνεται το φαγητό μας.
Σε χαμηλή θερμοκρασία προσοχή διότι δεν χρειάζεται πολύ νερό, παρά μόνο όσο αναφέρεται στη συνταγή.
Όσοι θέλουν πολύ ψημένο το κοτόπουλο (δεν το συνιστώ διότι χάνει όλους τους χυμούς του και σφίγγει), μπορούν να αφαιρέσουν τις μπάμιες μόλις σωταριστούν και να βράσουν 10-15 λεπτά το κοτόπουλο μόνο του και μετά να προσθέσουν τις μπάμιες για 10 λεπτά περίπου πάντα σε σιγανή φωτιά.
Για όσους αγαπούν τα λαδερά η συνταγή σηκώνει ακόμη λίγο λάδι. Οι μπάμιες ζητούν το λαδάκι τους, σα σφουγγάρια.
Αμυγδαλωτά
υλικά
640 γραμ. αμυγδαλόψιχα
480 γραμ. ζάχαρη
95 γραμ. φρυγανιά τριμμένη
6 ασπράδια αυγών
1 κουταλάκι σόδα
βανίλια
εκτέλεση
Ζεματάτε τ’ αμύγδαλα, τα ξεφλουδίζετε, τα στεγνώνετε και τα ψιλοτρίβετε.
Χτυπάτε τα αυγά μαρέγκα, προσθέτετε τη ζάχαρη, ενώ συνεχίζετε το χτύπημα, τη φρυγανιά, την αμυγδαλόψιχα, τη σόδα διαλυμένη σε ελάχιστο νερό ή ανθόνερο –αν έχετε– και τη βανίλια.
Ζυμώνετε το μίγμα, πλάθετε αμυγδαλωτά, τα στολίζετε στη μέση μ’ ένα ολόκληρο αμύγδαλο ασπρισμένο και περνάτε την επιφάνεια με ελάχιστη μαρέγκα που έχετε κρατήσει γι’ αυτό από την αρχή.
Τ’ αραδιάζετε σε ταψί πάνω σε λαδόχαρτο που έχετε απλώσει μόνο στη βάση και τα ψήνετε μέχρι να ροδίσουν σε μέτριο φούρνο 180ο.
(από το: 1989 Ημερολόγιο με 209 παραδοσιακές συνταγές του τόπου μας και 365 φράσεις, επιμέλεια Λένα Σαββίδη, Ερμής, 1988)
Κυριακή
Ρεβανύ (ή ραβανί)
Από τα πιο αγαπημένα μας γλυκά. Συνοδεύεται κατά κόρον με παγωτό (ιδίως καϊμάκι) και γλυκά του κουταλιού.
Υλικά:
250g βούτυρο
160g αλεύρι
160g σιμιγδάλι ψιλό
5 αυγά
200g ζάχαρη
300ml γάλα
ξύσμα από 1 λεμόνι ή από 1 πορτοκάλι
1 κγ αλάτι
3 κγ baking powder
Για το σιρόπι:
400ml νερό
620g ζάχαρη
χυμός από 1 λεμόνι ή από 1 πορτοκάλι
Εκτέλεση:
Χτυπάμε το βούτυρο μόνο του σε θερμοκρασία δωματίου και προσθέτουμε σιγά σιγά την ζάχαρη, αλλά κρατάτε 50g για την μαρέγκα. Χτυπάμε να αφρατέψει καλά και προσθέτουμε έναν έναν τους κρόκους. Χτυπάμε πολύ καλά... Πρέπει να σας γίνει το μείγμα όπως βλέπετε την φωτογραφία δίπλα. Προσθέτετε όλα τα υπόλοιπα υλικά εκτός από τα ασπράδια και τα 50g ζάχαρης και αναδιπλώνουμε απαλά με την σπάτουλα μέχρι να ομογενοποιηθούν |
Χτυπάμε τα ασπράδια με τα 50g ζάχαρης σε σφιχτή μαρέγκα. Προσθέτουμε την μισή στο μείγμα και αναδιπλώνουμε απαλά. Μόλις ομογενοποιηθεί, προσθέτουμε και την άλλη μισή και αναδιπλώνουμε. |
Βουτυρώνουμε μια λαμαρίνα και την πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη ή αλεύρι να κολλήσει παντού. Στα γλυκά προσωπικά προτιμώ την ζάχαρη γιατί δημιουργεί ένα κραμελωμένο στρώμα γύρω από το γλυκό. Στρώνουμε το μείγμα με μία σπάτουλα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 περίπου βαθμούς για 30-40 λεπτά μέχρι να πάρει ένα σκουρό χρυσαφί χρώμα. |
Βράζουμε όλα τα υλικά του σιροπιού μαζί για 5 λεπτά. tip: Έχετε υπ' όψιν σας ότι το σιρόπι είναι ξεχωριστό για κάθε γλυκό. Πρέπει να βράζεται σε συγκεκριμένη θερμοκρασία για να είναι όσο αραιό ή πηκτό πρέπει για το κάθε γλυκό. Επειδή όμως αυτό δεν είναι εύκολο για τον καθένα να θερμομετρεί το σιρόπι, το κάνουμε πριν από σας. Έτσι με τις ποσότητες που σας δίνω και τον χρόνο βρασμού πετυχαίνετε την σωστή θερμοκρασία για το συγκεκριμένο σιρόπι. Αυτό το σημειώνω ώστε να ξέρετε γιατί πρέπει να ακολουθήτε κατά γράμμα την συνταγή του σιροπιού και να μην κάνετε πειράματα με αυτό. |
Μόλις βγάλετε το γλυκό από το φούρνο πρέπει να είναι έτοιμο το σιρόπι σας. |
Σιροπιάζετε με ζεστό σιρόπι σε ζεστό ρεβανύ. |
Καλύπτετε με αλουμινόχαρτο ή με μεμβράνη πολύ καλά το ταψί. Χρησιμοποιήστε 2-3 στρώσεις |
Θα έχετε σίγουρα παρατηρήσει ότι στα περισσότερα ρεβανύ το γλυκό είναι σιροπιασμένο στον πάτο και το πάνω μέρος είναι στεγνό. Αυτό συμβαίνει λόγω βαρύτητας όπως καταλαβαίνετε. Για να το αποφύγουμε αυτό το φαινόμενο, αφού περάσουν 5-10 λεπτά από το σιρόπιασμα, πέρνουμε το ταψί μας και προσεκτικά το γυρίζουμε τούμπα πάνω με μία επιφάνεια. Το σκεπάζουμε πάλι αν θέλουμε για να συγκρατήσουμε καλύτερα το γλυκό να μην στάζει και το αφήνουμε έτσι μέχρι να κρυώσει τελείως. |
Σερβίρεται σκέτο, με παγωτό (ιδιαίτερα καϊμάκι) ή γλυκό του κουταλιού ή και τα δύο μαζί! |
Σάββατο
Greek Pastitsio
Ingredients
- 1 packet (500 grs.) of tubular spaghetti No. 3 or No. 6
- 1 cup of grated graviera or myzithra cheese
For filling
- ½ kilo ground beef
- 1 onion finely chopped
- 1 clove of garlic
- 1/3 cup olive oil
- 1/2 bunch of parsley finely chopped
- 3 ripe tomatoes peeled and blended together with garlic (or 1 can 500 grams of whole tomatoes, blended)
- ½ cup of dry white wine
- salt
- freshly ground black pepper
- oregano
- Ground allspice
- Cumin
Ingredients for the Bechamel sauce
- 3 spoonfuls of ARISTON BUTTER
- 6 spoonfuls of flour
- 5 cups of warm milk
- Salt
- 2 or 3 eggs
- a pinch of nutmeg
Directions
Preparing the ground meat:
Sauté the onion and add ground meat. Add wine and stir until it evaporates and add salt, pepper, cumin, allspice, oregano and tomatoes. Simmer until it is cooked and most of the juices evaporate, add parsley stir and remove from the heat.
Preparing the béchamel sauce:
In a sauce pan heat butter, add flour and stir until slightly browned. Add salt and nutmeg.
Add warm milk stirring continuously until a thick cream is made and remove from heat.
Beat eggs and add a spoonful at a time stirring until absorbed. Continue until eggs are absorbed.
Add half the cheese (reserving the remaining to sprinkle in pasta and on top). See step to step pictures here.
Preparing the pasta
Boil water and add salt and a spoonful of olive oil. Boil pasta al dente and remove from heat. Place in cold water and then strain. Mix some of the cheese in the pasta.
In a baking tin add half pasta and dilute 3 spoonfuls of béchamel cream with some milk to make a thinner cream and add to pasta and mix. If we do not add the cream our pasta will not stick together but will spread in the plate during serving.
Put the ground meat on top and add remaining pasta. Sprinkle some grated cheese and nutmeg.
Add béchamel sauce to cover pasta. Sprinkle with remaining cheese and bake in a preheated oven at 180ο C for 45 minutes or until a golden brown.
P.F. Chang's Chicken Lettuce Wraps
* Cooking Time: 20 minutes
* Servings: 4
* Preparation Time: 15 minutes
* 16 Boston, bibb or iceburg lettuce leaves
* 1 pound ground chicken breast
* 1 large onion - chopped
* 2 tablespoons minced garlic
* 1 tablespoon soy sauce
* 1/4 cup hoisin sauce (Asian section of supermarket)
* 2 teaspoons minced fresh ginger
* 1 tablespoon rice wine vinegar or red wine vinegar
* 2 teaspoons Asian chili pepper sauce (or use 1/8 teaspoon cayenne)
* 1 can (8 ounce) sliced water chestnuts - drained, finely chopped
* 1 cup matchstick cut carrots
* 3 green onions thinly sliced
* 2 teaspoons Asian sesame oil
DIRECTIONS
1. Cook chicken in large skillet over medium heat, until brown, stirring often breaking up the meat.
2. Season to taste with salt and pepper. Add onion, garlic, soy sauce, hoisin sauce, ginger, vinegar and chili sauce.
3. Cook for 1 minute.
4. Add water chestnuts, carrots and green onions.
5. Cook until onions begin to wilt, about 2 minutes.
6. Remove from heat.
7. Stir in seasme oil.
8. Arange lettuce leaves on the outer edge of platter.
9. Spoon meat mixture in center.
10. Allow guests to spoon mixture into leaves and eat like a taco.
Stuffed Vegetables: Different Stuffings for Different Tastes
Gemista is the generic term in Greek for stuffed vegetables, and there are myriad recipes in this category of foods. Generally, stuffed vegetables are a summer preparation, and the classics include stuffed peppers, tomatoes, zucchini, and eggplants. Often, these are all prepared in the same pan, with the same stuffing, and baked all together. The stuffings: Rice and herbs: this is the most basic stuffing. The rice used is generally long-grain rice called nihaki in Greek, as local cooks prefer this texture to the more toothsome long-grain rices, such as basmati or jasmine. Anyway, these latter varieties are newcomers to the kitchen. Onions, and plenty of them, almost always go into the stuffing, too. Trahana: this is the milk- or butter-milk-based tiny pasta that is a traditional Greek pantry item. It is sometimes used instead of rice in certain stuffed dishes. One of the best known is a trahana-stuffed onion dish from the waterfront town of Galaxidi, in central Greece. Bulgur: like trahana, bulgur wheat also sometimes replaces rice in stuffed vegetable dishes. Its use is most prevalent in certain parts of Crete and in some of the Dodecanese islands.Ground Meat: ground meat -usually lamb or beef- appears often in stuffed dishes, almost always combined with rice.Vegetables: in many stuffed vegetable dishes the pulp from the scooped out vegetables is used as part of the filling. Other dishes, such as imam bayialdi -one type of stuffed eggplant dish- a savory combination of onions, tomatoes and herbs, without rice or other starch, make up the mainstay of the filling.Greek Stuffed Peppers 12 medium bell peppers 1. Prepare the peppers for stuffing: wash and dry. Cut off the stem ends with a sharp knife about an inch or less below the top, so that the vegetables can be hollowed easily and their "caps" put back on. Remove and discard the pepper seeds. 2. Heat 3 tablespoons of olive oil in a large skillet and saute the onions over low heat for about 12 minutes, or until soft. Add the rice and stir once or twice. Pour in 1 1/2 cups of water. Let the mixture simmer uncovered and over low heat, until the water has been absorbed, about 5-7 minutes. Remove from heat. 3. While the rice is being cooked, pulse the parsley and garlic together in a food processor until finely chopped and almost paste like in consistency. In a large mixing bowl, combine the rice mixture with the parsley and garlic. Add the remaining herbs, four more tablespoons of olive oil, and the strained tomato juice. Season to taste with salt and pepper. Let the mixture stand for a few minutes. 4. Preheat oven to 180 degrees C (375 degrees F). Rub the remaining tablespoon of oil on the bottom of an ovenproof glass or earthenware baking dish, large enough to hold the tomatoes and peppers snugly. Place the peppers side by side in the pan and fill with the rice and herb mixture. If desired, sprinkle the tops of the vegetables with the bread crumbs. Pour about a half a cup of water in the baking dish. Cover and bake for 30 minutes. Remove cover and continue baking the stuffed vegetables for another 30-40 minutes, until the peppers are wrinkled and browned around the edges and the rice is completely cooked and soft. Remove and cool slightly before serving. Yield: 6-12 servings |