Δευτέρα

Τα όσπρια της νηστείας και πώς θα τα ...σερβίρουμε!


Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Το λέει το τραγούδι, το λέει και η Εκκλησία. Και μας προτείνουν ο καθένας με τον τρόπο του διάφορα, για να την αποκτήσουμε. Η Άλκηστη Πρωτοψάλτη έχει ένα τρόπο ελαφρώς...σουρεαλιστικό.

Η Εκκλησία πάλι είναι πιο ξεκάθαρη. Σου λέει ακολούθησε τις Δέκα εντολές, αλλά για να το πετύχεις πρέπει πού και πού να νηστεύεις, έτσι για να μάθεις να είσαι εγκρατής και να γίνουν όλα πιο εύκολα και απλά. Και σου "πετάει" κάτι σαραντάμερα νηστείας, σαν αυτά που διανύουμε, ξεγυρισμένα. Όχι βέβαια πως τα ακολουθούμε όλοι πιστά, αλλά να βρε αδελφέ είναι και ευκαιρία να βάλουμε και κανένα όσπριο στο τσουκάλι μας. Γιατί άσχημα είναι; Και τις φυτικές πρωτεΐνες τους έχουν και τις βιταμίνες τους και τα ιχνοστοιχεία τους και τα μεταλλικά άλατά τους. Οι υδατάνθρακές τους βέβαια τα κάνουν λιγάκι βαριά αλλά τους το συγχωρούμε.

Τώρα βέβαια ειδικά οι νεότεροι έχουν συνδυάσει τα "θαυματουργά" όσπρια με χωριά, με γιαγιάδες, με αγροτικές κατοικίες, με χύτρες και τσουκάλια που βράζουν επί ώρες, τέλος πάντων για να το πω απλά... ντεμοντέ ή αν προτιμάτε... πασσέ. Οι καημένοι οι σεφ κοπιάζουν, επιτυχημένα θα ‘λεγα ενίοτε να τα πλασσάρουν ποικιλοτρόπως ως αριστοκρατικά και όλο και βλέπουμε τις συνταγές που μας προτείνουν να χρησιμοποιούν τίτλους που για να τους προφέρεις κοντεύεις να στραμπουλίξεις τη γλώσσα σου, μόνο και μόνο για να μας πείσουν. Οι μαμάδες πάλι και οι γιαγιάδες που διακατέχονται από το "κατοχικό σύνδρομο" κοντεύουν να τρελάνουν τα βλαστάρια τους, επαναλαμβάνοντας το πόσο υγιεινά είναι και νάσου πετάνε μπροστά τους ξεγυρισμένα πιάτα από Ελληνική φασολάδα ή από γιαχνί κουκιά. Λάθος αγαπητές μου!! Όχι που σερβίρετε τα κουκιά, αλλά ο τρόπος που προσπαθείτε να τα πλασσάρετε. Πείστε τα βλαστάρια σας (από εφήβους και πάνω) λέγοντάς τους απλά πως είναι "σεξουαλικά". Γιατί έτσι τα θεωρούσαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας, και μάλιστα οι Πυθαγόρειοι, που ήταν και οι πρώτοι ιδεολόγοι χορτοφάγοι της Ιστορίας και ας ήταν τα μοναδικά "φασόλια" της αρχαιότητας.

Τις δοξασίες των Αιγυπτίων για τα κουκιά καλύτερα να αποφύγετε να τις αναφέρετε. Είναι λιγουλάκι μακάβριες και μπορεί να τους τρομοκρατήσετε (ελάτε πιο κοντά να μη μας ακούσουν. Πιστεύουν λέει, πως επειδή ο κορμός της κουκιάς δεν είχε κόμπους, ήταν η σκάλα που χρησιμοποιούσαν οι ψυχές για να πάνε από τον Άδη προς το φως. Άλλοι πάλι έλεγαν ότι ήταν το εργαλείο μετεμψύχωσης. Έλα Χριστέ και Παναγιά!! Τι διαστροφή κι αυτή!)

Όχι πως οι δικοί μας οι Πυθαγόρειοι ήταν καλύτεροι. Δεν μπορώ να πω τι είχαν σκαρφιιστεί για να αποδείξουν πως τα καημένα τα κουκιά ήταν αφροδισιακά, γιατί η στήλη θα θεωρηθεί άκρως ακατάλληλη. Θα σας πω το πιο απλό: τα θάβανε για μερικές μέρες και όταν τα ξεθάβανε είχανε λέει μετατραπεί σε γυναικεία ή ανδρικά όργανα. Ίσως και εξαιτίας αυτού του "αποκρυφισμού" να τα θεωρούσαν αμαρτωλά. Παρ’ όλα αυτά όμως όχι μόνο τους έδιναν και καταλάβαιναν, αλλά θεωρούσαν κι όλας πως ήταν τροφή κατάλληλη για μεγάλους φιλοσόφους, κάτι που το ασπάσθηκαν αμέσως και οι Ρωμαίοι.


http://www.gourmed.gr/greek/mediterranean-diet/9/77/10774/Τα-όσπρια-της-νηστείας-και-πώς-θα-τα-...σερβίρουμε!.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια: